رسول خدا صلّى‌الله‌علیه‌و‌آله فرمودند:

لَا یُؤْمِنُ عَبْدٌ حَتَّى أَکُونَ أَحَبَّ إِلَیْهِ مِنْ نَفْسِهِ، وَ تَکُونَ عِتْرَتِی إِلَیْهِ أَعَزَّ مِنْ عِتْرَتِهِ، وَ یَکُونَ أَهْلِی أَحَبَ‏

إِلَیْهِ‏ مِنْ‏ أَهْلِهِ،‏ وَ تَکُونَ ذَاتِی أَحَبَّ إِلَیْهِ مِنْ ذَاتِهِ‏

هیچ بنده‏اى ایمان نمى‏آورد مگر آن که من نزد او از خودش محبوب‏تر، و فرزندان من پیش او عزیزتر

از فرزندان خودش، و اهل و خویشانم از اهل‏ و خویشانش پیش او گرامى‏تر، و ذات من از ذات

خودش در نزد او دوست داشتنى‏تر باشد

(علل‌الشرائع، ج‏۱، ص۱۴۰، ح۳)

کلیپ زیر را حتماً مشاهده کنید، شاید نمونه ای از یک مومن حقیقی باشد. [برای دانلود اینجا را کلیک کنید]

 
 

آیا ما نیز در محبت اهل‌بیت علیهم‌السلام این‌گونه‌‌ایم!